Λουκία Πλυτά
Ένα πηγάδι
κρινένιο
Ένα χωράφι
ζάχαρη
Λίγους σπόρους
καρυκεύματα
Περίπαθε έρωτα
η διακονία των
παθών μου.
Πολύπαθη η
φυγή
σχοινί που
σφίγγει
κυλώντας
στεγνά το όνειρο
κάτω από το
πόδι
ανελέητου
αφηγητή.
Εφιάλτης χωρίς
τέλος θεατή
η κοινωνία δεν
νοιάζεται
δεν σ’ αγαπά
πόσο όμως
επίμονα
φυλακίζει την
αγέρωχη περπατησιά.
Exactement mon
amour !
Το αεροπλάνο
άργησε
Καλή αντάμωση
στα Ηλύσια Πεδία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου