Ιωάννης
Πολέμης
Μπροστά στις
Καρυάτιδες, τις μαρμαρένιες κόρες,
σταθήκαμε
θαυμάζοντας κι οι δυο μας ώρες κι ώρες.
Ακίνητα τα
μάτια σου έδειχναν κάποια λύπη
για κείνην που
μας έκλεψαν κι από τις άλλες λείπει
στην ξενιτιά,
στη σκοτεινιά, στα πέρατα του κόσμου…
Μα εγώ τις
έβρισκα σωστές, όλες σωστές εμπρός μου
κι έλεγα πως
θα γύρισε κι εκείνη από τα ξένα·
γιατί
μετρούσα, αγάπη μου, μαζί μ’ αυτές και σένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου