ΧΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΡΩΜΑΤΑ

του Δημήτρη Π. Κρανιώτη 

Έσπασα μέσα μου

δυο ποτήρια κρασί,

και τρεις κούπες τσάι,

μα δεν έκοψα το ψωμί

με το μαχαίρι

που πισώπλατα

κάρφωσα τη λογική μου,

το βράδυ που ξέφυγε

η ανάσα μου

απ’ το μετέωρο γιατί,

όταν αράχνη έγινε

και παγίδευσε

χώματα και χρώματα

που η ζωή γεννάει

και τυραννάει

καταραμένες ώρες

έμπνευσης και θανάτου.