Κύκλος ακαθορίστου διαμέτρου (απόσπασμα) του Αριστοτέλη Φράγκου

«Η νύχτα άνοιξε το βήμα της.

Στο κατόπι της μια παχύσαρκη μέρα

 την πετροβολούσε

με χαμόγελο «Τζιοκόντας».

 Αδιάφορο

 τι γράφανε οι εφημερίδες χτες

τι λέγανε οι ειδήσεις.

 Η πόλη τρελαμένη

ξεφυλλίζει, τους δρόμους

 βιβλίο αδιάβαστο.

 Η ζωή. Με

 ή χωρίς νταβατζή

 υποκλίνεται στο σήμερα.

 Αύριο

αν ξαναγεννηθούμε. Πάλι

 θα έχουμε να λέμε.»

….

 «Τώρα που ξεβρακώθηκαν οι λέξεις

 και φόβος, τρόμος, μίσος

 στις καρδιές των ανθρώπων καιροφυλακτεί

 η αγάπη επαναστάτησε…..»

…..

 «Πώς δεν το σκέφτηκα;

Θα σε αναζητήσω

 στο ίδιο σημείο

που έγινε φωτογραφία.

 Επωφελούμενος της σιωπής σου

καθώς αμίλητη ποζάρεις

θα σου πω πολλές φορές

 πόσο σε αγαπώ

 χωρίς να με διακόψεις».

…..

 «Ένα βουνό έχω μέσα μου.

Από καλοκαίρια που δεν γνώρισαν την άνοιξη.

Από χειμώνες που αποζητούσα λίγη ζεστασιά.

Από φθινόπωρα που κούτσαιναν τις μέρες.

Από ένα τριαντάφυλλο που δε μύρισα ποτέ μου»