Κάουντι Κάλεν
Μια φορά
πηγαίνοντας στην Παλαιά Βαλτιμόρη
με κεφάτο
κεφάλι, κεφάτη καρδιά
είδα ένα
Βαλτιμοριανό
μ’ επιμονή να
με κοιτά.
Ήμουν λοιπόν
οχτώ χρονώ, πολύ μικρός,
κι αυτός δεν
ήταν ούτε στάλα πιο μεγάλος,
κι έτσι του
σκάζω ένα χαμόγελο,
μα μού ’βγαλε
τη γλώσσα
φωνάζοντάς με
«Νίγκαρ».
Ολάκερη τη
Βαλτιμόρη γύρισα
από το Μάη
μήνα ως το Δεκέμβρη.
Μα απ’ όσα
συνέβηκαν εκεί
μονάχα αυτό
μου μένει.
Νέγρικα και
άλλα ποιήματα, απόδοση Αντώνης Μαρτάλης,
Βιβλιοφιλία, Αθήνα 1991
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου