Μετ’ από χρόνια

 της Αγνής Σωτηρακοπούλου

Μετ’ από χρόνια ποιος θα με θυμάται

λέω και ημερώνω

με την ιδέα του θανάτου

λέω πως συμφιλιώνομαι

-κι ύστερα: Μήπως τώρα ποιος;

Και θέλω να γελάσω, να γελώ

-αφού να κλαίω πια έχω ξεχάσει.