Έρωτας (ΙΙ)

Παράτα µε,

µε τον έρωτα...

Αν µπορείς ν’ αντέξεις,

τις ανοησίες µου...

Αν αντέχεις να νιώσεις,

την ανηµποριά µου...

Αν µου αλλάζεις τις γάζες,

απ’ τα τραύµατα της ψυχής,

δίχως να σιχαίνεσαι.

Αν τα χέρια σου µ’ αγγίζουν,

καθώς βουλιάζω στο κρίµα,

δίχως να λερώνονται.

Αν ξηµερώνει καθηµερινή

και φαντάζει γιορτή...

Αν πότισες τη ντοµατιά

και τάισες τη γάτα...

Παράτα µε,

µε τον έρωτα...