Διαβατάρης Στοχασμός

Ματάρθε το Σούρουπο σαν ψες,

και άλλη μιά μέρα θα διαβεί

της Νύχτας το κατώφλι,

εκεί να λημεριάσει...

Κι εγώ, μιά και ο καιρός το αγαντάει,

θα έβγω στο χαγιάτι μου

το Νου μου ν' αρμενίσω,

απέναντι στη Θάλασσα,

που ασημοφεγγίζει.

Το διαβατάρη Στοχασμό

απόψε θα μπαρκάρω,

σε τόπους Ξένους-  Μακρινούς,

που δεν τους γνώρισα ποτέ,

μα, πάντα να δω ... ποθούσα!

Θα πάω σε χώρες Άγνωρες κι Αλλιώτικες

από την εδική μου,

να μάθω πως εκεί,

οι Άνθρωποι περνούνε.

Ώσπου να' ρθεί ξημέρωμα

μαζί τους να γλεντήσω,

τις πίκρες τους και τις χαρές

μαζί θα μοιραστούμε....

Και, σαν θαρθεί το χάραμα

θε ν'αποχωριστούμε,

και υπόσχεση θα δώσουμε

για την επόμενη βραδιά,

να ξανανταμωθούμε!