ΠΙΣΩ ΑΠ’ ΤΟΝ ΙΣΚΙΟ

                         Πίσω απ’ τον ίσκιο του μεσημεριού

                      Κοιμάται ασάλευτο ένα δέντρο

                     Με τα’ απολιθωμένα του πουλιά

                      Καλιγώνοντας τον άνεμο

                     Στέκει η απάρθενη σιωπή

                     Τυλιγμένη γαλάζιο φώς

                      Πουθενά δεν τραγουδά ένα παιδί

                     Όλα μια πικρή σειρήνα τρένου

                     Ένα απροσμάχητο παραμύθι

                     Μια καμπάνα εσπερινή.