Η μέρα αποδημεί
Με μια κιθάρα
Ξυπνούν ανταύγειες χρυσές
Οι πόθοι
Ένας ανθός καρτερεί
Κάποιο αθώο φιλί
Ίσως στο λεοντόκαρδο βλέμμα
Του θαύματος που ψυχορραγεί
Ίσως στην τελευταία μας
μέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου