Ανασα στη Σιωπη

Οι ανασες µου κρεµιωνται στη Σιωπη σου. 
Τα δακρυα µου µουσκευουν τα ονειρα σου. 

Η βροχη σου,ανεµοδινητη,σκαφτει αλυπητα
 τα σωθικα µου. 
Νυχθηµερον,ανυσταχτα, πυρωνω µε ένα αστερι. 
Φεγγοβολιδα αδυτη, µεσα σε πεφτΑστερια. 

Συνωστισµενος σε αστερισµο στης Μνηµης σου την Πορτα. 
Με σπρωχνει η ΠανΣεληνος, µε οξυπυρα µε αγκυλωνει. 
Παραγαδιαζει στης Ψυχης, τα εγκατα,σε Αβυσσους. 

Οπου αποσταζεται ο Καηµος, και σβειουνται τα σκοταδια. 
Και κρυσταλλωνουν τα δακρυα,δενονται σε κοµποσχοινι. 

Οινοποιουνται οι στεναγµοι, αρτοποιειται ο Πονος. 
Να κοινωνουν οι Ευλογητοι,να Ζουν εις τον Αιωνα. 



Αντι∆ωρο , ΑντιΦωνο στο Κρατησε τη σιωπη σου, της Νικολετας Μπουντουρη.

13 Μαιου 2012,της Σαµαρειτιδος