ΚΛΕΙΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ

Έκανα ότι μπορούσα
Με αργά βήματα 
Έραψα
Κουρέλι- το κουρέλι 
Κάτω από το μισόκλειστο μάτι του ήλιου
Την επιβεβαίωση
Της αγανακτισμένης μνήμης.
Κι άρχισε
Η συνήθεια του Τόπου
Να πετροβολά μεμικρά χαλίκια
Το καλοκαίρι
που με φιλοξενούσε.