Μονάχα εγώ / Κώστας Καναβούρης

Το πρόσωπό σου είναι πια ολόιδιο

Με το πρόσωπό σου.

Από τώρα και ύστερα

Κανένας δεν θα μπορέσει να βρει

Από πού τρέχει το αίμα

Που διαβρώνει τις πιο ωραίες μας ελπίδες.

Από τώρα και ύστερα

Μόνο εγώ θα γνωρίζω

Τη μυστική πληγή

Που ένωσε το πρόσωπό σου

Με το πρόσωπό σου.

Το σκοτεινό σου πρόσωπο

Το φως του κόσμου αυτού

Που άλλος δεν είναι.

Από τώρα και ύστερα

Μονάχα εγώ θα ξέρω τα τρυφερά γυαλιά

Και τα σκληρά μπαμπάκια

Φυτείες ολόκληρες με το ιώδιο του άλλου κόσμου.