Την ώρα που των Ανέμων τα ΄Εμβολα
πολλαπλασιάζουν τις στροφές τους
και μιά Παγωνιά απλώνεται γύρω,
ο Ουρανός θαρρείς πως τα Πένθιμά του φορεί,
και μιά Βροχή απειλεί
με διαθέσεις ΄Αγριες, στη Γη να κατέβει!
Τότε,
προσπαθώ τον ΄Ηλιο να δωροδοκήσω,
μήπως και ανάψει μιά φωτιά,
και τα γκριζοσύννεφά του τα στεγνώσει!
Άστατος του Φθινοπώρου ο καιρός,
κι Εγώ, Αιωρούμαι διαρκώς,
ανάμεσα στον Αέρα, στη Μπόρα και στο Χώμα!
Στης Απεραντοσύνης την Ηρεμία,
απολείπουν των Σταυραετών τα κελαηδίσματα,
και τα κρωξήματα του Γκιώνη,
ενώ κυριαρχεί, των Αστεριών η Ορφάνεια...
Άστατος του Φθινοπώρου ο καιρός,
και κάθε μιά και δυό,
όλο και κάποια Αστραπόβροντα
πυροβολούν τη Νύχτα που θαρθεί, Ακαριαία!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου