Ανύπαρκτη εκδοχή

Το Αχανές Κράτος τ' Ουρανού,

και πάλι σκοτεινιάζει...

Μιά μέρα Ρομαντική- Ιδανική,

περνάει αργά- νωχελικά στου Ορίζοντα την πλάτη

γιά ν' απαγγιάσει ήρεμα εκεί σαν Χτες,

σαν Επροχτές, κι όπως,κάθε φορά που σκοτεινιάζει.

Το άβατο πένθος της φυγής της,

δεν θ' αργήσει τα σημάδια του ν' αφήσει!

Τούτη την ώρα,

το σώμα μου το διασχίζει μία Ευχή,

αλλά και μία Προσευχή,

η άλλη Μέρα που θαρθεί

να είναι πιό Μεγάλη

γιά τον Κόσμο τούτονε τον Ευπαθή,

που ολοένα...και Μικραίνει!

Στην Απέραντη Νυχτιά που ακολουθεί,

την επομένη θα προσμένω Αυγή,

μήπως και ξαναζήσουμε μαζί,

το κάθε λάθος μας, τις θλίψες μας και την υποταγή μας,

και ν'αγκαλιάσουμε τη θάλασσα ξανά μαζί,

με όλο μας το Πάθος!

Ναι! Θα τόθελα πολύ,

να υπάρχει κι ΄Αλλη μιά Ζωή,

αλλ' όμως τέτοια Εκδοχή,

λυπάμαι....Δεν Υπάρχει!!!