Ασκητική

Εμέ δεν γοητεύουνε οι όμορφοί σου στίχοι

Ούτε το ύφος το βαρύ και δεν μετρώ με πήχη

Την εξυπνάδα, μόρφωση και τέχνη ποιητική

Ο έρωτας, αγάπη μου, είναι ασκητική.

Πρέπει ν’ αφήσεις της καρδιάς να ρεύσει λίγο αίμα

Πρέπει αλήθεια ζωντανή να δώσεις, δίχως ψέμα,

Πρέπει για λίγο να αφεθείς, να τρέξεις σαν νερά

κιΚι οφείλεις για τον έρωτα να λιώσεις σαν κεράκι. 

Πρέπει από τα στήθια σου να στάξει λίγο γάλα

Και ν ’αφεθείς στων πόθων σου τα μάγια τα μεγάλα

Πρέπει να ακούσω μέσα σου τους μύχιους σου ήχους

Να νιώσω έγκατα ψυχής, αγάπης αποήχους