Έτσι απομείναμε και πάλι καρδιές ξεγυμνωμένες να χτυ-πάνε σαν αιώνια ρολόγια.
Σ’ αυτή την άχρονη Εδέμ είμαστε στον ουρανό καρφωμένα αστέρια. Σε ένα απροσδόκητα ατέλειωτο μαρτύριο που μας καταδίκασε ο σκοτεινός δη-μιουργός. Ανήμποροι ακόμα και να κοιταχτούμε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου