Χορτιάτης

Έχουμε όμως το θρόισμα των φύλλων

ψιθύρισες

Κι έγνεψα Ναι στην καινούργια μας ζωή

Το τσάι του βουνού στη ροδακινή κούπα

και τα κάστανα ψηφιδωτό στη φθινοπωρινή γη

Χρώματα παντού ανακαλύπτει ο σύντροφος σπουργίτης

Το κόκκινο της αγράμπελης χαμηλά

Το κίτρινο της λεύκας κι οι αποχρώσεις της οξιάς

Η δροσιά της μαργαρίτας στ' ακροδάχτυλα

Κι αν δεν μιλώ τρυφερά είναι που

σου γράφω με λόγια καθαγιασμένα