Τα περάσματα (απόσπασμα)

Η ΧΑΡΑ

Συχνά τα τρυφερά απογεύματα

την ώρα που η γαλήνη περνάει στη σκέψη

κι η καρδιά με ασφάλεια πάλλεται,

για τον άνθρωπό λέμε, το μυαλό του, τη δύναμη

και σοφίες και μύθους στοιβάζουμε.

Μα η ζέρμπερα δίπλα στη γλάστρα, η τόση μικρή

την προσοχή μας τραβάει απ 'το μύθο·

με χαρά τη χαϊδεύουμε για να πάρουμε δύναμη.

Προικισμένος ο άνθρωπος με ένα όπλο ανεκτίμητο·

είναι η χαρά

που έχει δύναμη και μεγαλώνει τα όρια,

που σκεπάζει την τεράστια θλίψη μας,

που νικάει τον πόνο

και μας δίνει τη θέληση τη ζωή να μακρύνουμε,

που κινείται αντιστρόφως ανάλογα με τα μαύρα τα σύννεφα

και σαν τέτοιο ποσό νικητής πάντα βγαίνει.