Καμένη πέτρα απ΄τον ήλιο,
υπόδουλη μιας αχτίνας φωτός,
υπόδουλη της σκληρής σου μοίρας.
Έχεις σχήμα καρδιάς.
Ποιητές σου χαρίζουν αέναη ψυχή,
πλάθουν λιτή τη μορφή σου.
Η φύση γεννά τη μετάλλαξη,
για να πλάθεται ο στίχος,
σαν ο άνθρωπος τη ζωή.
Πέτρα!
Ερωτευμένη και άθικτη.
υπόδουλη μιας αχτίνας φωτός,
υπόδουλη της σκληρής σου μοίρας.
Έχεις σχήμα καρδιάς.
Ποιητές σου χαρίζουν αέναη ψυχή,
πλάθουν λιτή τη μορφή σου.
Η φύση γεννά τη μετάλλαξη,
για να πλάθεται ο στίχος,
σαν ο άνθρωπος τη ζωή.
Πέτρα!
Ερωτευμένη και άθικτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου