Φάσμα (απόσπασμα) / Κανδύλας Θάνος

  

............

Τώρα πυκνώνουν μέσα σου νοήματα

Καινούργιο νόημα να βγάλουν

Πυκνώνουν μέσα και αναβαπτίζονται στη πείρα

Ο θάνατος μοιάζει της ζωής

Για η ζωή μοιάζει του θανάτου;

Κι αυτό δεν είναι σχήμα λόγου

Ούτε και σοφιστεία να την πεις.

Πώς νοιώθεις το ηλιοβασίλεμα

Πώς νοιάθεις την αυγή

Πώς το νέο φεγγάρι

Πώς στην πανσέληνο

Πώς τη γυναίκα αγκαλιάζεις

Σύμφωνα με τη φύση σου

Κι αντίστροφα πώς η γυναίκα

Σύμφωνα με τη φύση της

Τον άντρα αγκαλιάζει.

Αυτά είναι ερωτήματα

Που απάντηση δεν έχουν

Ή μάλλον μυριάδες απαντήσεις

Μες στη ζωή του καθενός

Συνυφασμένες με στιγμές

Που αθέατες μας τριγυρίζουν

Αποσπασμένες απ' την καθημερινή τριβή

Ή και μαζί της ζυμωμένες.

....................