[Πάνω στούς πάγκους τῆς λαϊκῆς]

Πάνω στούς πάγκους τῆς λαϊκῆς

ἕνας σωρός αἴθρια σάρκα

μέ ἀπόκρημνες σταλαγματιές

σέ φλέβες φύλλων

εὔοσμο σκέρτσο λιακάδας

ἀδέξια στρογγυλό στό χέρι

καί μικροσκοπικά ὁλόκληρο

σῶμα πυκνοῦ καρποῦ

σ᾿ ἕνα τίποτα βάρους

καί στό ξεφλούδισμα εὔχυμη γύμνια

ὅπως τά δάχτυλα παιδιοῦ

ὅταν τούς ἀφαιρεῖς τό ροῦχο

κι αὐτά ροδίζουν ἄμωμα

θράσος δροσιᾶς ἐξακοντίζεται

καί μένει στόν ἀέρα

γλυκιά δριμύτητα μιᾶς ἄνοιξης Δεκέμβρη