Πέρα στον ορίζοντα όπου το κύμα δέρνει
Τα βράχια όπου καίγονται στη ζέστη τ’ Αλωνάρη
Ζηλεύουν τις ομορφονιές με πρώτη την Ελένη
Στα κύματα να χάνεται με κείν’ το παλικάρι.
Και ξέγνοιαστες στο πέλαγος σαν χέλια αρμενίζουν
Ημίγυμνες και λυγερές στην άμμο σαν ξαπλώνουν
Ζαλίζουν τους περαστικούς όπου αργά βαδίζουν
Τα κάλλη ν’ απολαύσουνε, όσο πολύ ζυγώνουν.
Οι πιο πολλοί, και μερικές σαν μεθυσμένες πάνε
Τραβούν τα ματογυάλια τους, καλύτερα να δούνε
Σαν βλέπουν να λικνίζονται και να στριφογυρνάνε
Ακόμα πιο περισσότερο τη γύμνια προσκυνούνε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου