Στης δρομολογημένης ζωής μου τη στράτα,
μοναχικός οδοιπόρος
φορτωμένος με όνειρα χίλια,
προσπαθώ ν' αντιπαλέψω το κύμα,
γιά να μήν με ξεβράσει μακριά
απ' τη χαραγμένη πορεία μου.
Γιαυτό, κάθε φορά
μιλώ με την Σιωπή μου Δυνατά
κι αποφεύγω της καταιγίδας τη Λαίλαπα!
Στην Ονειροπαγίδα του Χρόνου,
σαν Τετραβάγγελο ως το τέλος τηρώ
τις Αρχές μου,
ώσπου,
οι τρικυμιές κι οι καταιγίδες να κοπάσουν,
γιά να κόψω του τερματισμού την κορδέλα
Νικητής,
αφήνοντας στης Νυχτιάς την Αγκαλιά
και το ΄Ελεος,
τα σκοτεινά μου σημεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου