Στου Ουρανοδρόμου Χρόνου το διάβα μας,
αυτό που λέμε " Ταξίδι της ζωής ,"
πορευόμαστε
με φορτωμένες τις πέτρινες ψυχές μας
με κάθε λογής-λογιώνε Συναισθήματα
και ώρες-ώρες γευόμαστε,
Λύπη, Θλίψη, Πόνο και Φόβο,
Μοναξιά και Απόγνωση....
Και τότε δυστυχώς,
φαντάζουμε σαν Ναυαγοί,
σε θάλασσες ....φουρτουνιασμένες!
Υπάρχει όμως και η άλλη όψη της ζωής,
όταν η κάθε μπόρα.....πάει γιά ύπνο!
Η Χαρά,η Ικανοποίηση και η Αγάπη,
το Κουράγιο, η Δύναμη και η Επιμονή,
μας πλημυρίζουν τότε την ψυχή
και ένας ΄Ηλιος Λαμπερός,
της Ευτυχίας το σοκάκι μας φωτίζει.
Και τότε....αρχίζει η Ποίηση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου