ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ

Σβυστά τα τόξα στ' άδυτο.

Το σιωπητήριο απλώθηκε τριγύρω.

Αμήν λέγω υμίν, θα 'ρθει μια μέρα

πού στην πέτρα θα χαράξουμε:

«Ένθάδε κείται ή ψυχή μας».

Ξεθάψτε τα βούκινα και τις φαρέτρες!

Το μυστικό κρασί στ' ασκιά της Ρωμιοσύνης και τ' "Ανθρώπου

πάει να ξυνίσει!

Με το χιονόλευκο μανδύα Του ο Κριτής

στο φλόγινό Του θρόνο με τις φλογοτρεχάμενες ρόδες

έκάθησε

και μας τηράει.

Άυλα τάγματα έξαφτέρουγων

ανοίγονται ως παγωνιού ουρά τριγύρα του,

πάν από πύρινο ποταμό.

Ακριβοδίκαια τα βιβλία θέ ν^’ ανοιχτούν.

Ουαί τοίς κοιμωμένοις!