[Ο ήλιος ξυπνούσε μέσα μας]

"Ο ήλιος ξυπνούσε μέσα μας κάθε τι ζωντανό, όσο η θάλασσα αγκάλιαζε ένα ξεχασμένο βράχο, χωμένο σε μια πλατιά αμμουδιά/ με αγαπας αλήθεια; όπως το γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας, όταν γίνονται ένα/ το ξέρω, μα πάντα θα ρωτάω για να σε ακούω να το λες δυνατά, μέσα από τα μάτια σου".