DIO PERDONNA, IO NO!

 Κάποτε στην αναζήτηση κλίματος εκτόνωσης
 και συναινετικής ψυχαγωγίας 
γέμιζαν τα ταμεία από κόσμο λαϊκής παιδείας
 όταν οι άδειοι κάλυκες πέφτανε βροχή 
η δράση έφερνε την πολυπόθητη κάθαρση 
όταν ο Terence Hill έκανε τον Bud Spencer έξω φρενών 
και τότες στο σαλούν τα έκαναν θρύψαλα 
όταν με ένα αντιηρωικό σινιάλο σάλπισμα 
γενικευόταν το κακό οι γροθιές 
έπεφταν σύννεφο και αύρα αισιοδοξίας σκόρπιζαν
 στο καταπιεσμένο νεανικό κοινό. 
Μετά βίας έκρυβα την διπλή μου ιδιότητα 
όμως σπάνια οι άλλοι διέκριναν
 αν την συγκεκριμένη σκηνή 
υποδυόταν ο σωσίας μου ή εγώ 
και σε οποιαδήποτε ερώτηση 
διπλωματικά απαντούσα: 
Il mio nome è Nessuno!



απόσπασμα από το βιβλίο:  Ωδή στον Sergio Leone