Μ' ένα σφουγγάρι ετόλμησα
γκρίζες στιγμές
απ' της ζωής το μαυροπίνακα
να σβήσω,
ελπίζοντας παράλληλα
το μαύρο του χρώμα ....να ξεφτίσω!
Ομως,καινούριες ξεφυτρώσανε,
με μόνη τους χαρά...τη Θλίψη,
ραγισμένες από ένα φως,
πνιγμένο .....μες το Πένθος!
Στάθηκα κάτω από το φως
που έμοιαζε με Νύχτα,
στρέφοντας το βλέμμα μου
στην ήρεμη προβλήτα,
της θάλασσας τον ψίθυρο αφουγκράστηκα
καί,
ΙΔΟΥ Η ΛΥΤΡΩΣΗ ΜΟΥ
είπα.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου