Ήταν κι αυτό το ανελέητο τρυφερό χάδι
που συνεπήρε ολόκληρο το κορμί μου.
Έγειρες ανάλαφρα πάνω μου
και περίπλεξες τη δύση με την ανατολή.
Με έκανες να παραληρήσω στον απέραντο
κόσμο της ευφορίας και της ικανοποίησης.
Κι έπειτα τόση ηδονή.
Και μετά,
σιωπή, σιωπή, σιωπή.
Η υποβλητική σου ομορφιά, με καθήλωσε
και τάραξε ολόκληρη την ύπαρξη μου.
Η αρχιτεκτονική του κορμιού σου,
διέγειρε τις νεκρές φαντασιώσεις μου.
Κι όλα αυτά στο πέρασμα της νυκτός ,
αρχίζουν να αμφιβάλουν για το αύριο.
Κι έπειτα τόση ερημιά.
Και μετά,
σιωπή, σιωπή, σιωπή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου