Απόψε...

Πρίν όλα νάχουν τελειώσει,

πριν ταξιδέψω γυμνός στην παγωνιά,

Απόψε,

την ώρα που ενα άστρο πολικό

θα λάμπει αμετάβλητα το δειλινό,

στο χέρι μου το δεξιό

ενα γαρύφαλλο θε να κρατώ,

τον Έρωτα προσμένοντας γιά νάρθει....

Καί θάναι ο κόσμος όμορφος πολύ,

αφού θα ζω μεσ' τη φεγγοβολή,

με την ψυχή μου πλέρια

από Αγάπη αστείρευτα πολλή,

πόθους, ονείρατα κι Ελπίδα!

Το σώμα μου

θ' αφήσω λεύτερο να τραγουδά,

την ώρα που όλα αργά

σε ύπνο βαρύ θα βυθιστούνε

καί οι ήχοι του ψιθυριστοί,

με τ' άνθη στ' ανθογυάλι.....ας σμιχτούνε!!!