Πάνω σε τούτα τα φιλόξενα χώματα τηςΓης
και στα ατέρμονα οδοιπορικά μας,
μάταια προσπαθούμε δυστυχώς,
να διώξουμε απο τον Ουρανό,
κάποια σύννεφα μαβιά-βαριά,
που τη ζωή μας δυσκολεύουν,
αφήνοντας τις Ελπίδες μας μετέωρες
και τα Ονείρατά μας,
γιά Πάντα.....Ονείρατα να μένουν!
Γιαυτό Σήμερα κι εγώ,
μέρα Μαγιού Λιόλουστη και Χαμογελαστή,
σκέφτομαι
σε μιά του κήπου μου αλτάνα
να φυτέψω
ολίγα Ονείρατα απ' αυτά
που απέμειναν στο μισοάδειο μου πουγγγί,
με την ελπίδα πως θ' ανθίσουνε,
τις Άλλες Άνοιξες που θάρθουν....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου