Θά' θελα να υπάρχει
κι άλλη μιά ζωή,
που κάθε μέρα να θυμίζει
το πόσο είμαστε μικροί
καί πόσο μεγάλοι ταυτοχρόνως,
σε έναν κόσμο αμετροεπή,
που ολοένα καί.....μικραίνει!
Θά' θελα
να ξαναζήσω απ' την αρχή,
παιδί να ξαναγίνω,
ν' αγκαλιαστώ ξανά με τ' Όνειρο,
ξανά να αγαπήσω,
γλυκολαλιές ν' αφουγκραστώ,
θάλασσες να ξεσκίσω!
Όμως,
παράξενα εντελώς,
κουράστηκε η ψυχή μου
καί......ζήτησε να φύγει,
γιατί Τέρατα Ανθρωπόμορφα
με Φρίκη καί με Καταχνιά,
γεμίσαν τη ζωή μου......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου