ΤΙ ΚΡΙΜΑ

Τι κρίμα που δεν μάζεψες το
χρώμα της ανατολής,
χρώμα αναιδέστατης ομορφιάς
της νιότης,
και χάθηκε μαζί με το όνειρό
μας.
Τι κρίμα που δεν μάζεψες
χρώμα
από τη γαλήνης της θάλασσας,
να θυμίζουν λιμάνια, που έχουν
απομείνει.
Σε παρακαλώ, μάζεψε
τουλάχιστον χρώμα ουρανού,
χρώμα αδέξιου
φεγγαρόλουστου έρωτα,
Μάζεψέ τα, πριν χαθούν,
καλέ μου, και χαθούμε κι εμείς
μαζί τους