Χιλιοχρώματη προβάλλει ολούθε η Γη
σε τούτο το έμορφο νησί,
πούναι πνιγμένο
σε χρώματα λογιών-λογιών
και σε αρώματα σμιγμένα
με της αύρας την πνοή,
που στέλνει η θάλασσα η γαλάζια.
Και πως να μην είναι άραγε
Μαγεύτρα και Χαρούμενη εδώ η ζωή,
όταν του Ήλιου τ' αχτίδια κάθε αυγή
χρυσώνουν στ' άνθια την αχλύ,
ενώ τριγύρω η χλωροσιά
στον κάμπο ανθεί,
κάνοντας τη Φύση να χαμογελά,
σαν τη νυφούλα στης εκκλησιάς το έμπα!!
Ακόμα και τη χειμωνιά,
όταν τα σύννεφα αργοσταλλάζουν,
σαν Αγιασμό
την κάθε μιά σταλλαματιά μαζόνω,
καθε φορά,
τον Πόνο και τις Πίκρες μου....να ραίνω!
Εδώ,
σε τούτη την έμορφη γωνιά,
μακριά απ' της μεγαλούπολης τα βουητά,
εδώ που καθημερνά
οι μύριες ευωδιές της με μεθούν,
διάλεξα τη ζωή μου να περνώ,
ως το σούρουπό μου το στερνό,
που ο Θεός,
κοντά Του θε να με καλέσει.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου