Είναι φορές-φορές...

Είναι φορές-φορές,

που αγναντεύω στα βύθια της Δύσης,

εκεί που θαρώ,

πως Ελπίδες κι Αγάπες,

Ονείρατα Εύθραυστα κι Άπραγα

καθώς καί Λησμονημένα Χαμόγελα στο διάβα του Χρόνου,

αναπαύονται  στις χορδές των Ανέμων....

Καί τότε,

μ' ένα βλέμμα στεγνό,

σαν να είμαι ο Ιππότης της Ίριδας,

αγγίζω την απλήγωτη θάλασσα,

με την αποθυμιά να βρεθώ 

στις Μελωδικές αγκαλιές της....

Κι ύστερα,

κάτω από Φεγγάρια Ολόφωτα,

στις προεξοχές  Προσευχών,

αποζητάω της Κακίας την Τήξη

καί της Αλήθειας τον Θρίαμβο.