ΑΤΙΤΛΟ

Πόθοι κρυφοί.
Κρύφτηκαν και πάλι
σε σώματα πυρωμένα,
σε μάτια υγρά
κουρνιασμένα σε λευκά σεντόνια.
Για ένα ταξίδι στης ηδονής
στα μαγεμένα μέρη
σαν πεταλούδα που στο πρώτο φως
της μέρας, θα καούν,
αφήνοντας μόνο τον ήχο
απ’ το τελευταίο τους
φτερούγισμα…