Η ΦΥΓΗ

Μόνος, με τις σταγόνες της βροχής
στο τζάμι να κυλούν,
σαν δάκρυα ενός νεφελώματος
που εσύ έστειλες για να μου
θυμίζει το ταξίδι της φυγής σου.
Χωρίς ίχνη,
σαν σύννεφο που εχάθη
στον γκρίζο ουρανό μιας νύχτας
σκοτεινής χωρίς αστέρια…