Απέραντη θάλασσα
σκεπάζει τη καρδιά μου
μα η ανάσα σου χαϊδεύει
ακόμα το γυμνό κορμί μου.
Έναν ήλιο προσμένω
να ζεστάνει τα λόγια σου
που έμειναν πίσω
σκαλισμένα στις χαραμάδες του νου.
Ελπίδες διάσπαρτες
ζωγράφισες στα σεντόνια
εκεί που οι ψυχές μας
αγωνίζονταν να γίνουν μία.
Κι έφτασε η στιγμή, μάτια μου.
Να πιω γουλιά γουλιά
τη θάλασσα που μας χωρίζει
να τυλιχτώ στην αγκαλιά σου
να αγγίξω τις αισθήσεις σου
να ανασάνω τους όρκους της αγάπης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου