«ΓΥΝΑΙΚΑ, ΖΩΗΣ ΔΡΟΣΟΠΗΓΗ» (απόσπασμα)

Ο Δικός σου ηρωισμός 

-Ω, Γυναίκα πρωτινή,
μ’ έργων και πράξεων δικτατορία
αν και σύρθηκες
ανελεύθερη, σε φρικώδη οδοιπορία
και λεηλατήθηκες
όμοια «νικημένη γη»
αν και υπέστης κάθε είδους δοκιμασία
αν και το σημάδι απ’ την βίωσή σου
είναι μια πληγή
απ’ άδικη τιμωρία
π’ αγιάτρευτη μένει μες στην ψυχή σου,
αν και απούσα στον κοσμικό χάρτη
απέναντι στον «θάνατό» σου τον διαρκή
αντιπάλευες σαν τον σιωπηλό αντάρτη
μ’ εγκαρτέρηση κι υπομονή
κάθε ιδέα για σε σφαλερή
και πως είσαι «αξία» μισερή,
πώς ορθώνονταν ο δικός σου ηρωισμός
για να μη
αποξηραίνεται της Ζωής η Δροσοπηγή,
και να θριαμβεύει πάντα ο Λόγος ο Θεϊκός!
Μα ω, τι κρίμα,
στην όλη σου διαδρομή
στο να προχωρήσεις βήμα το βήμα
κι από μόνη σου εμπρός
ως αγάπης και ειρήνης προπομπός,
απειλητική ακόμα σ’ ακολουθεί
σκιά η Ειμαρμένη
και σου λέει πως
στα κελεύσματα του Ανδρός
οφείλεις μόνο υποταγή
και για το «μοιραίο φωτοστέφανο» στην κεφαλή,
αλίμονο κλειστή,
ως τώρα για σένα παραμένει,
η «βασιλική» οδός!