Χμμμ.....
Έχουν συννεφιά τούτα τα μερόνυχτα.
Παιχνιδίζει και το πλανεμένο φεγγάρι του Σκορπιού με χρώματα της γης.
Μπορεί να βρέξει κιόλας.
Κρατάς ομπρέλα?
Την μοβ παρακαλώ.
Μια γαργαλιστική σταγόνα φθινοπώρου σου στέλνω!!!
Να φωλιάσει στο αριστερό του ώμου σου ,να κυλήσει να κυλήσει…
Όχι από την ρωγμή του χρόνου!
Μα από την στιγμή της δημιουργίας!!!!
Σκορπιού φεγγάρι είπαμε?
Ξέρεις τι είναι ο Σκορπιός!!!
Κι εγώ σου φέρνω χρώματα.
Χρώματα και ομορφιές .
Ομορφιές και αρώματα τα ουρανού σου.
Θυμάσαι?
Μη μιλάς για τα άνθη της ζωής αν δεν γνωρίζεις να τα φυτεύεις.
Να λερώνεις τις παλάμες σου με το ύστερον.
Αποκοπή λέγεται.
Κι εσύ άφησες μια μαχαιριά.
Πονάει ξέρεις.
Μα πιότερο την ψυχή σου.
Σκοτεινή η σπηλιά του ερχομού σου.
Φοβισμένη ,παραγινωμένου και ξεχασμένου φρούτου η μυρωδιά της.
Ο ήλιος απόμακρος κι εσύ αγωνίζεσαι να τον αγγίξεις.
Άνοιξες επιτέλους τις κουρτίνες της θλίψης που κρύβεσαι?
Κοίτα ,κοίτα πως αλλάζουν οι εποχές!!!!
Μεγάλωσες πια ,ρυτίδωσε και σκοτίδιασε η ψυχή σου.
ΝομίΖΕΙΣ!!!
Μα με νομίσματα δεν ζεις μωρό μου.
Σου στέλνω ένα μπουκαλάκι.
Παλιού φαρμάκου.
Ναι χρησιμοποίησα και αντισηπτικό, μη φοβάσαι!!!!
Έχει αρκετή δόση χάους που επέβαλες στις ζωές των άλλων.
Ναι ξέρω τι θα μου πεις.
Μα πια δεν σ ακούω.
Σκορπιός είπαμε η πανσέληνος?
Πες μου την διαδρομή του Σκορπιού .
Αν έχει αρχή ,σημείο εκκίνησης βρε αδελφέ!
Θα την ακούσεις την πιστολιά.
Μα θασαι μόνος σου.
Τυλιγμένος σε εκείνη την αιθαλομίχλη των ονείρων σου.
Αλήθεια ονειρεύεσαι?
Ενεργειακό βαμπίρ και ονειρεύεσαι?
Άμμος η ρευστότητα της ζωής σου.
Χωρίς ούτε έναν ίσκιο ευεργετικού άνθους.
Μα με την εκτροχιαστική μέθοδο της απουσίας.
Αν είναι έτσι η νοσταλγία, Θεέ μου, μην την αφήσεις να μου ξεριζώνει τα σωθικά όλο το χειμώνα...!
Δεν θα ξαναμιλήσω, τ’ ορκίζομαι!
Χαμηλώνει αθέλητα η αναπνοή.
Ν’ ακούσω πότε θα γδυθούν τα δέντρα.
Και η ψυχή σου.
Αν έχεις.
Άλλαξες ένδυμα?
Καλά που φύσηξε ο άνεμος της αγάπης και έδιωξε τα ξερά της καρδιάς σου.
Θα βρέξει κι όλας .
Σου το είπα?
Σκέψου να μη μ αγαπούσες!!!!!
Σκορπιός είπαμε?
``λιβάνι καιν και κλαιν οι ουρανοί``
Από πού κρατάει η έκφραση ανταριάζει η θάλασσα και λυσσομανάει ο ουρανός άραγε?
Έλα που δεν ξέρεις!!!
Αυτό σκορπάς και νομίζεις ότι θεριεύεις.
ΝομίΖΕΙΣ όμως.
Δεν θερίΖΕΙΣ.
Απλά νομίζεις.
Ενηλικιώθηκε η ύπαρξη σου άραγε?
Και το φεγγάρι γεμίζει στον Σκορπιό.
Αρνητικό θυμητικό έχει ο θυμός!!!!
Η κλαίουσα δεν θα ανθίσει φέτος!!!!!
η λεβάντα χρησιμοποιείται για προφύλαξη.
από τι δεν μας είπαν.
Κάτι για τις καρδιές ψάχνω. .
Έχουν συννεφιά τούτα τα μερόνυχτα.
Παιχνιδίζει και το πλανεμένο φεγγάρι του Σκορπιού με χρώματα της γης.
Μπορεί να βρέξει κιόλας.
Κρατάς ομπρέλα?
Την μοβ παρακαλώ.
Μια γαργαλιστική σταγόνα φθινοπώρου σου στέλνω!!!
Να φωλιάσει στο αριστερό του ώμου σου ,να κυλήσει να κυλήσει…
Όχι από την ρωγμή του χρόνου!
Μα από την στιγμή της δημιουργίας!!!!
Σκορπιού φεγγάρι είπαμε?
Ξέρεις τι είναι ο Σκορπιός!!!
Κι εγώ σου φέρνω χρώματα.
Χρώματα και ομορφιές .
Ομορφιές και αρώματα τα ουρανού σου.
Θυμάσαι?
Μη μιλάς για τα άνθη της ζωής αν δεν γνωρίζεις να τα φυτεύεις.
Να λερώνεις τις παλάμες σου με το ύστερον.
Αποκοπή λέγεται.
Κι εσύ άφησες μια μαχαιριά.
Πονάει ξέρεις.
Μα πιότερο την ψυχή σου.
Σκοτεινή η σπηλιά του ερχομού σου.
Φοβισμένη ,παραγινωμένου και ξεχασμένου φρούτου η μυρωδιά της.
Ο ήλιος απόμακρος κι εσύ αγωνίζεσαι να τον αγγίξεις.
Άνοιξες επιτέλους τις κουρτίνες της θλίψης που κρύβεσαι?
Κοίτα ,κοίτα πως αλλάζουν οι εποχές!!!!
Μεγάλωσες πια ,ρυτίδωσε και σκοτίδιασε η ψυχή σου.
ΝομίΖΕΙΣ!!!
Μα με νομίσματα δεν ζεις μωρό μου.
Σου στέλνω ένα μπουκαλάκι.
Παλιού φαρμάκου.
Ναι χρησιμοποίησα και αντισηπτικό, μη φοβάσαι!!!!
Έχει αρκετή δόση χάους που επέβαλες στις ζωές των άλλων.
Ναι ξέρω τι θα μου πεις.
Μα πια δεν σ ακούω.
Σκορπιός είπαμε η πανσέληνος?
Πες μου την διαδρομή του Σκορπιού .
Αν έχει αρχή ,σημείο εκκίνησης βρε αδελφέ!
Θα την ακούσεις την πιστολιά.
Μα θασαι μόνος σου.
Τυλιγμένος σε εκείνη την αιθαλομίχλη των ονείρων σου.
Αλήθεια ονειρεύεσαι?
Ενεργειακό βαμπίρ και ονειρεύεσαι?
Άμμος η ρευστότητα της ζωής σου.
Χωρίς ούτε έναν ίσκιο ευεργετικού άνθους.
Μα με την εκτροχιαστική μέθοδο της απουσίας.
Αν είναι έτσι η νοσταλγία, Θεέ μου, μην την αφήσεις να μου ξεριζώνει τα σωθικά όλο το χειμώνα...!
Δεν θα ξαναμιλήσω, τ’ ορκίζομαι!
Χαμηλώνει αθέλητα η αναπνοή.
Ν’ ακούσω πότε θα γδυθούν τα δέντρα.
Και η ψυχή σου.
Αν έχεις.
Άλλαξες ένδυμα?
Καλά που φύσηξε ο άνεμος της αγάπης και έδιωξε τα ξερά της καρδιάς σου.
Θα βρέξει κι όλας .
Σου το είπα?
Σκέψου να μη μ αγαπούσες!!!!!
Σκορπιός είπαμε?
``λιβάνι καιν και κλαιν οι ουρανοί``
Από πού κρατάει η έκφραση ανταριάζει η θάλασσα και λυσσομανάει ο ουρανός άραγε?
Έλα που δεν ξέρεις!!!
Αυτό σκορπάς και νομίζεις ότι θεριεύεις.
ΝομίΖΕΙΣ όμως.
Δεν θερίΖΕΙΣ.
Απλά νομίζεις.
Ενηλικιώθηκε η ύπαρξη σου άραγε?
Και το φεγγάρι γεμίζει στον Σκορπιό.
Αρνητικό θυμητικό έχει ο θυμός!!!!
Η κλαίουσα δεν θα ανθίσει φέτος!!!!!
η λεβάντα χρησιμοποιείται για προφύλαξη.
από τι δεν μας είπαν.
Κάτι για τις καρδιές ψάχνω. .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου