Στα στέφανα της κόρης του

Κυριάκος Χαραλαμπίδης

Είχε τρακόσια στρέμματα γης υπό κατοχήν και τον πατέρα της στα βάθη της Ανατολής.

 

Θα παντρευόταν ευτυχώς ένα καλό παιδί.

 

Κατά την τελετή του μυστηρίου δεν πρόσεξε κανένας τον πατέρα της. Μπήκε απ΄το νάρθηκα κρυφά και στάθηκε πίσω από μια κολόνα και καμάρωνε. Ύστερα σκούπισε με το μανίκι του το ξεσκισμένο και φτωχό του δάκρυ. Τον πήρανε για ηλίθιο του χωριού και τον αφήκανε στην ησυχία του.

 

Τελειώνει ο γάμος και να χαίρεστε τα στέφανα. Παίρνουν κουφέτα και λουκούμια, μπαίνουν καθένας στ΄αυτοκίνητό του, χάνονται.

 

Ο στοργικός πατέρας πάει κι αυτος στην Πράσινη Γραμμή, περνά σκυφτός παίρνει ξανά τη θέση του στο χώμα.