“Φέρτε μου το παλιόν δκιολίν (Στους παλιούς ρυθμούς)”
του Μιχάλη Πασιαρδή
Φέρτε μου το παλιό δκιολίν τζαι το παλιόν λαούτομε κόρτες πόν ανταχτερές για το τραούιν τούτοΘωρώ τον Πενταδάχτυλον που στέκει πικραμμένοςμε τους αλύσους τους χοντρούς σαν τον ληστήν δημμένοςΝα πκιάω στράτες των πουλλιών να πάω το Καρπάσινα δω φίλους τζαι συγγενείς τζει κάτω πώς τα πάσιΠου την Τζερύννειαν έρκουμουν εψές εις τ’ όρομάν μουτζι’ οι πέτρες εφωνάζαν μου· εξέραν τ’ όνομάν μουΤης Αμμοχώστου θάλασσα, της Μεσαρκάς αλώνιαζυμώννει ο πόνος το ψουμίν να φαν παιδκιά τζι’ αγγόνιαΣερκές – σερκές επκιάσασιν τ’ άστρα στον ουρανόν μαςτζι’ είπαν· «εν χωριζούμαστιν στον τόπον τον δικόν μας»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου