ΤΑΝΑΙΣ (απόσπασμα)

υπήρχες στο διάστημα των λέξεων
στον αστερισμό της λεύκας που ήταν άλλοτε
και ήταν άλλοτε πουρίμ
και ήσουν Εσθήρ παιδί

παιδί και ήσουνα ντυμένη με βασιλική στολή
είχες κορώνα χάρτινη πετούσες κομφετί
κι' έφερνε η νόνα του Αμάν τα δόντια στη γιορτή

Εσθήρ
χωρίς πυξίδα και
παγώνουν τα σώματα
τα μαλλιά σου θα πάρουν το χρώμα των φυκιών
θα κοιμηθώ με την ανάμνησή τους
είπες εσύ
η στερημένη το θυμάρι
η με φυσαλίδες στις σιωπές των οσμών
ενώ από τα μπαλκόνια τ΄ ουρανού
θ΄ ανέμιζαν κόκκινα μπαλόνια και γιρλάντες.

πουρίμ είναι πάλι
και είναι ο Αμάν νεκρός

ντυμένοι όλοι στα βελούδα
με μακιγιάζ πολύ
(λόγοι είναι κοσμικοί)
με γλυκά και ηδύποτα
ψέλνουν το καντίς