ΖΩΗΣ ΣΚΗΝΙΚΟ

.....Το βλέμμα μου σιωπηλό
παρατηρεί ζωής σκηνικό
σ' ένα σπίτι γειτονικό.
Πάνω του ενώ έντονο φως κυματιστό ...
ρέει θριαμβικό,
ο άνδρας αυτός,
νιος και δυνατός
είναι σκυμένος,
με χέρια σταυρωμένα
και σφιγμένες γροθιές,
με μάγουλα χαλαρωμένα,
χωμένος σ' ανέλπιδες σκέψεις βαθιές
απ' την αναδουλειά συντετριμένος
σχεδόν χωρίς ζωή, ω, πόσο φαίνεται γερασμένος!
Κι η γυναίκα πιο πέρα στην αναμονή δοσμένη,
απογοητευμένη,
κι από κάθε χαρά στερημένη,
κοιτάει το άδειο του σπιτιού τραπέζι....
έξω στην ηλιόλουστη πρασιά,
με λουλουδάκια λιγοστά
το παιδί τους παίζει....
στα χρυσά του μαλλιά
το φως ακτινοβολεί
μα του παιδιού τα μάτια
είναι από δάκρυα θολά ....
ω, ζωής ανείπωτα πάθια!!!!!

Απόσπασμα απ' την συλλογή  "Μονόλογοι"