Στα σύνορα και τα όρια
που δεν ήμουν
που δεν ήσουν
πληγές γίναμε...
Κι ήμασταν βροχή
κι ήμασταν ουρανός
κι ο χρόνος μετρημένος...
Ήρθε η μέρα που οι ποιητές κατάλαβαν
πως τα χνάρια μας χαθήκαν
κι άλλο να γράψουν δεν μπορούν.
Κι αυτές οι βροχές του Σεπτέμβρη
σε ποιόν χειμώνα οδηγούν;
Εγώ πάντως αφύλακτη διάβαση θα γίνω
εσύ αν θες μείνε σταθμός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου