Αδιέξοδο και αυτό το βράδυ
έφυγαν όλοι βιαστικοί
σκόρπισαν σαν τα φύλλα του φθινόπωρου
που πάτε μωρέ πάλι μόνοι θα είστε μην με αφήνεται
Μόνο σκόρπιες αναπνοές ακούγονται
τρέχω να βρω παρέα
σκόρπια όνειρα
στην άσφαλτο πεσμένα κορμιά
σηκωθείτε μωρέ να κάνουμε παρέα
δεν θέλω να γίνω σαν εσάς
Ιδρώνω στο κρύο
κρυώνει η ψυχή
τρέμουν τα πόδια
σφίγγει η καρδιά
έρχεται η μοναξιά γελώντας
φύγε μωρέ δεν είμαι μόνος
Κρύβομαι στο πουθενά
γαβγίσματα παντού
τρέχουν φοβισμένα
ελάτε μωρέ μην φοβάστε και εγώ γαβγίζω
Η απελπισία φουντώνει την δυστυχία μου
δεν ξανά μένω μόνος ορκίζομαι και κλαίω
ψάχνω κουράζομαι
κάθομαι φωνάζω
που είσαι μωρέ μοναξιά μην με αφήνεις
φοβάμαι
Αδιέξοδο και αυτό το βράδυ
πάντα με την ίδια παρέα
εμένα
σκύβω και με φιλώ
λυπάμαι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου