Συνάντηση παλιών συμμαθητών

Ο ένας πάντα είναι δυσαρεστημένος.
Είτε γιατί δεν του αρέσει το τραγούδι
Είτε γιατί η φωνή του αντηχεί παράτονα
Και δεν ταιριάζει με των υπολοίπων
Είτε γιατί θυμάται έναν πληγωμένο
Έρωτα, είτε γιατί το τζάμι φέρνει
Ρεύμα και κρυώνει, είτε γιατί σκέφτεται
Τη μάνα του είτε γιατί τα ρούχα
Δεν του πάνε, είτε γιατί οι άλλοι
Είναι πιο όμορφοι είτε γιατί παλεύει
Με μια αρρώστια, είτε γιατί κάποιοι
Τον περιμένουνε είτε γιατί τον νίκησε
Ο χρόνος είτε γιατί τον ενοχλεί
Ο θόρυβος είτε γιατί όλοι του λένε
Τα παράπονά τους είτε γιατί
Η ιστορία τον προδίδει είτε γιατί το φως
Πέφτει στα μάτια του είτε γιατί
Δε βρίσκει τίποτα έξυπνο να πει και
Τίποτα να κάνει και μόνο κοιτάζει το
Βράδυ που φεύγει μέσα από τα χέρια του

(από τη συλλογή «η θλίψη μου είναι μια γυναίκα»)