οι σκέψεις πάλι διψασμένες
για ένα παλιό γλυφό νερό
γυρίζουν πίσω στον καιρό σε κάτι αγάπες περασμένες
σε κάτι χρόνια που σκουριάσαν
στης λήθης την αναμονή
τι ψάχνει τώρα το κορμί;
όσα περάσαν πάει περάσαν
Όλα μαζί σφιχτά ενωμένα
Σμίγουνε μα χωρίζουν πάλι
Σ' αιώνια βρίσκονται μια πάλη
Μελλούμενα και περασμένα
Φωνή βγαλμένη από τον αιώνα
Κι από σπαράγματα παπύρου
Όλοι είμαστε μέρος του απείρου
«Συλλάψεις όλα και ουχ όλα»
ο νους μου σκάλες πάει ν' ανέβει
να φτάσει ως τον ουρανό
το φως να πιει απ' το δειλινό
μα πριν το αγγίξει λιγοστεύει
νύχτα διαδέχεται τη μέρα
κι ύστερα πάλι απ' την αρχή
τι να σου κάνει κι η ψυχή
μονάχη δεν τα βγάζει πέρα
χωρίζουν όλα κι όλα σμίγουν
πάλη ακατάπαυστη η ζωή
ενότητα και διχασμοί
μάτια γελούν μάτια δακρύζουν
Φωνή βγαλμένη από τον αιώνα
Κι από σπαράγματα παπύρου
Όλοι είμαστε μέρος του απείρου
«Συλλάψεις όλα και ουχ όλα»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου