Ακουαρέλα

Φύσαγε τότε ένας αέρας όλο δαίμονες
Θυμάμαι μόνο τα μαλλιά σου τρελαμένα
Είναι παιδιά που δε μεγάλωσαν οι έρωτες
Παιδιά ορφανά στα παραμύθια ξεχασμένα

Πες μου τι μένει όταν τα ψέματα τελειώνουνε
Λόγια δικά μας που ακούγονται σαν ξένα
Κάποιον δικάζουνε και κάποιον αθωώνουνε
Πες μου τι μένει όταν τα ψέματα τελειώνουνε

Τις άγριες νύχτες που αγγίζονται τα σώματα
Κι η λογική γίνεται άλλοθι της τρέλας
σε ζωγραφίζω απ’ την αρχή μ’ όλα τα χρώματα
κάποιας παλιάς και σκοτεινής ακουαρέλας

Πες μου τι μένει...

Πες μου τι μένει όταν τα ψέματα τελειώνουνε
Λόγια δικά μας που ακούγονται σαν ξένα
Κάποιον δικάζουνε και κάποιον αθωώνουνε
Πες μου τι μένει όταν τα ψέματα τελειώνουνε